jest to instalacja odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, podpięta do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV.

Mikroinstalacje o mocy do 10 kWp - opust 80% (czyli za każdą oddaną do sieci 1 kWh możesz odebrać 0,8 kWh energii)

Mikroinstalacje powyżej 10 kWp do 50 kWp - opust 70% (czyli za każdą oddaną do sieci 1 kWh możesz odebrać 0,7 kWh energii)

Moduły fotowoltaiczne stanowią podstawowy element instalacji, który służy do bezpośredniej zamiany energii promieniowania słonecznego na energię elektryczną w postaci prądu stałego. Zastosowane moduły fotowoltaiczne powinny posiadać następujące parametry:

sprawność: nie mniejszą niż 18%;
typ ogniw: krzemowe;
wartość bezwzględna temperaturowego wskaźnika mocy: nie większa niż 0,45%/°C;
odporność na PID: zgodnie z normą ICE 62804–1:2015 lub równoważną;
współczynnik wypełnienia: nie mniejszy niż 0,775;
tylko dodatnia tolerancja mocy;
wytrzymałość mechaniczna: nie mniejsza niż 5 400 Pa;
spadek mocy modułów po pierwszym roku pracy: nie większy niż 3%.

Falownik stanowi najważniejszy z elementów instalacji fotowoltaicznej. Jego zadaniem jest zamiana prądu stałego, produkowanego przez moduły, na prąd zmienny, zsynchronizowany z siecią energetyczną.

 

Zastosowane w instalacjach fotowoltaicznych falowniki (inwertery) powinny posiadać następujące parametry:

 

typ falownika: beztransformatorowy;

  • sprawność euro: nie mniejsza niż 96%;
  • stopień ochrony: min. IP65;
  • współczynnik zakłóceń harmonicznych prądu: poniżej 3%;
  • sposób chłodzenia: naturalna konwekcja lub wymuszona wentylatorowa;
  • posiadać dowolny protokół komunikacji oraz bezprzewodową komunikację;
  • obsługa 2 MPPT (2 oddzielnie sterowanych obwodów panelil).

Urządzenie, które optymalizuje pracę poszczególnych ogniw lub łańcuchów ogniw na poziomie pojedynczego modułu. W typowych instalacjach optymalizacją pracy zajmuje się falownik, a optymalizacja dotyczy wszystkich modułów PV, które są przyłączone do danego falownika. Jeżeli na instalacji jest jeden falownik, to optymalizuje on moduły PV na całej instalacji.

Jeżeli w instalacji fotowoltaicznej istnieje konieczność zastosowania optymalizatorów mocy, powinny one posiadać następujące parametry:

  • współpraca z dowolnym falownikiem;
  • sprawność maksymalna: nie mniejsza niż 98%;
  • gwarancja na optymalizator mocy: nie mniej niż 10 lat;
  • zastosowane optymalizatory mocy nie powinny ograniczać sposobu montażu modułów fotowoltaicznych.

Panele fotowoltaiczne muszą być przymocowane, niezależnie od lokalizacji systemu, do konstrukcji wsporczej. Rodzaj konstrukcji wsporczej należy dostosowywać indywidualnie do pokrycia dachowego, lokalizacji oraz dodatkowo istniejącej infrastruktury. Konstrukcja wsporcza dla paneli fotowoltaicznych powinna posiadać następujące parametry:

  • dedykowana do miejsca montażu (odpowiednia konstrukcja do posadowienia na gruncie, dachu płaskim i skośnym);
  • wykonana z aluminium lub stali nierdzewnej;
  • sposób montażu dedykowany do istniejącego pokrycia dachowego, zgodnie z wytycznymi producenta konstrukcji.

Systemy fotowoltaiczne muszą być zabezpieczone przed przepięciem i sprzężeniami, bez względu na to, czy system jest objęty ochroną odgromową, czy nie.

Ochrona przeciwprzepięciowa oznacza ochronę przed przepięciami pochodzącymi z sieci energetycznej, przepięciami i sprzężeniami wywołanymi uderzeniem pioruna oraz innymi przepięciami powstałymi w instalacji fotowoltaicznej. Ochrona przeciwprzepięciowa powinna być zapewniona poprzez:

  • usytuowanie ograniczników przepięć zawsze jak najbliżej chronionego obiektu. Dodatkowo oprócz miejsca lokalizacji, należy wziąć pod uwagę, czy budynek ma urządzenie piorunochronne LPS;
  • ogólne zasady doboru typów zabezpieczeń SPD w systemie PV, które należy zweryfikować na etapie realizacji instalacji.

Dla obiektu bez urządzenia piorunochronnego:

  • należy dokonać ekwipotencjalizacji systemu PV, poprzez połączenie przewodem wyrównawczym konstrukcji wsporczej generatora PV z główną szyną wyrównania potencjału budynku. W takim przypadku po stronie stałoprądowej inwerter należy zabezpieczyć ogranicznikami przeciwprzepięciowymi typu 2. Jako minimalny poziom ochrony zaleca się stosowanie ograniczników typu 1+2. Dodatkowo po stronie zmiennoprądowej, w każdym przypadku należy zastosować ochronę przeciwprzepięciową typu 2 zabezpieczającą inwerter przed przepięciami w sieci elektroenergetycznej.

Urządzenia systemu fotowoltaicznego nie zwiększają ryzyka wyładowania piorunowego. Jednak zainstalowanie systemu fotowoltaicznego na dachu zwiększa ryzyko przedostania się prądu piorunowego do wnętrza budynku w przypadku wyładowania bezpośrednio w panel [3].
Ochrona odgromowa powinna być realizowana w następujący sposób:

  • w przypadku obiektu, który jest wyposażony w instalację odgromową, panele fotowoltaiczne należy lokalizować w przestrzeni chronionej przy zachowaniu odpowiedniego odstępu izolacyjnego, uniemożliwiającego wystąpienie przeskoków iskrowych pomiędzy elementami instalacji odgromowej, a dodatkowo metalowymi elementami chronionego urządzenia. Minimalny odstęp izolacyjny musi być wyliczony indywidualnie dla każdego budynku oddzielnie;
  • w przypadku obiektu bez instalacji odgromowej, panele i konstrukcję nośną należy uziemić. Przewód uziemiający powinien tworzyć najkrótszą i bezpośrednią drogę do uziomu. Jako przewody uziemiające należy stosować przewody o przekroju nie mniejszym niż: 50 mm2 – Fe, 25 mm2 – Al oraz 16 mm2 – Cu.
   
© ALLROUNDER3